به نام خدای نزدیکم..
داشتم هشت کتاب سهراب را ورق می زدم ...
خیال انگیز ... مثل مهتاب !
و یادم آمد که با چه ذوقی وقتی هنوز 12 سالم نشده بود صدای پای آب را حفظ کردم ...
و جقدر برایم خواندنش "قشنگ" بود...
"قشنگ یعنی چه ؟
قشنگ یعنی تعبیر عاشقانه ی اشکال !!"
و سر ذوقم می آورد !
....................................................................................................................................
چقدر خوب که تابستان آمده !
و چه خوبتر که آسمان تابستان می تپد و خورشید به احترام داغ زمین داغ می زند به صورت رهگذران ...
من و تابستان همانقدر با هم عجین شده ایم که شاعران با پاییز !
تابستان فصل جالبیست
همه چیز خوشرنگ است ...
و ساده !
...................................................................................................................................
داشتم به این فکر می کردم که چقدر بزرگ شدم آنقدر که حال بدون کمک دستم به کلید برق می رسد !
آنقدر که حالا بدون اجازه می توانم کتاب جلد قرمز مرموز روی طاقچه "جای پای سیمین بهبهانی "
را بردارم !
آنقدر که ...
...................................................................................................................................
" - چرا گرفته دلت ، مثل آنکه تنهایی .
- چقدر هم تنها!
- خیال می کنم
دچار آن رگ پنهان رنگ ها هستی.
-دچار یعنی
عاشق
- و فکر کن که چه تنهاست
اگر ماهی کوچک ، دچار آبی دریای بی کران باشد .
... "
سهراب ...
...................................................................................................................................