دختر حوا ؛دختر عاشقانه ها
یادمان نرود انسانیم...دختر حوا ؛دختر عاشقانه ها
یادمان نرود انسانیم...کار بی چرا ...
به نام خدای من...
عشق تنها کار بی چرای عالم است ،
چه ،آفرینش بدان پایان می گیرد .
معشوق من چنان لطیف است ، که خود را به بودن نیالوده است ؛
که اگر جامه ی وجود بر تن می کرد ،
نه معشوق من بود .
استاد شهید دکتر علی شریعتی
................................
در کلاغ پر این روز های زندگی م یک نفر یواشکی هی دلم را پر می دهد ...
می دانم کار کار خودش است خدایا...
.......................................................................................................................
پ.ن 1: نمی دانم این روز ها همه چه خصومتی با معصومیت عاشقانه ها دارند ...چند سالی می شود درس هدیه سال نو از کتاب های دبیرستان محو شده...
"فک کنم گشت ارشاد به دلا و جیم گیر داده شناسنامه همراشون نبوده ...طفلکی ها!"
این روزها همه ی چیز های خوب را از کودکی گرفته اند ...حتی سادگی را ...
کتاب های فارسی که هر سال یک گل به گل های لای کتاب روی جلد اضافه می شد جای خود را داده اند به بخوانیم ، بنویسیم های ..پر زرق و برق و نچسب ...دوست نداشتنی ...
پ.ن2:دلمان این روز ها اینقدر سرش شلوغ است که تحویلمان نمی گیرد اصلا...
پ.ن 3:یک نفر امروز یواشکی به ما گفت ...20 ساله شدی رف...ما که باور نکردیم ...مرد است مدرک رو کند...
خب حالا"ما رسما اعلام می کنیم 20 سال پیش در چنین روزی از اون بالا ها تلپی افتادیم پایین ...هنوز هم دست و بالمون درد می کنه !.."سیب رو یکی دیگه خورده ..ما رو با اردنگی انداختن بیرون!
مملکته داریم... والا!
اینجا جهانم آرام است...
میان این جمجمه های سرد و خاموش
که نگاهشان
میان حیرت و هراس سرگردان است ...
واین ثانیه هاییکه
گذشتنشان را ابایی نیست ،
خواب کن مرا !
قول می دهم فقط خواب تو را ببینم ...
و نبینم عشق،
خوابگرد جاده های شعر شده ...
ونفهمم که ستاره ها
قشنگ ترین دروغ آسمانند
بیا برایم قصه بگو
که خواب ببینم
پری ها هنوز هم بی بهانه عاشق می شوند
بیا لالایی بخوان
که یادم برود
سکوت غریب ترین حرف ناگفته ی زمانه است...
.
.
در انزوای پر هیاهوی این آدم ها
من جهانی دارم
به وسعت آغوش تو
که بوسه هایش
فقط طعم انحلال سرب نمی دهد...
من جهانی دارم
که باد
عطر پیراهنت را فقط
روی بند دل من تاب می دهد...
اینجا جهانم آرام است...